Μενταγιόν Long Jump (LJ_N_002)

Μενταγιόν Long Jump σε Αήμι (325) με μαύρο κορδόνι.
Για πρώτη φορά το άλμα ως αυτόνομο αγώνισμα αναφέρεται στην Οδύσσεια, στους αγώνες των Φαιάκων προς τιμήν του Οδυσσέα (Θ 129). Επίσης, στη μυθολογία αναφέρεται στους αγώνες που οργάνωσαν οι Αργοναύτες στη Λήμνο. Στην Ολυμπία το άλμα αποτελούσε πάντα αγώνισμα του πεντάθλου, το οποίο γινόταν στο στάδιο, σε ένα τετράπλευρο σκάμμα μήκους 50 ποδιών (16 μέτρα), γεμάτο με μαλακό χώμα. Όπως και σήμερα, στη μια πλευρά του σκάμματος υπήρχε ο βατήρ, όπου πατούσαν οι αθλητές. Μετά το άλμα του αθλητή στο σημείο που ακουμπούσαν τα πόδια του, τοποθετούσαν το σημείο, για να ξεχωρίζει η επίδοση του, την οποία μετρούσαν με ξύλινο κοντάρι, τον κανόνα. Κατα την εκτέλεση του άλματος οι αθλητές χρησιμοποιούσαν τους αλτήρες, λίθινα ή μολύβδινα βάρη προκειμένου να εξασφαλίσουν οι άλτες καλύτερη επίδοση. Οι αλτήρες ήταν διαφόρων τύπων, ανάλογα με το σχήμα τους: ελλειψοειδείς, αμφίσφαιροι, αμφιβαρείς, κυρίως όμως και μακρείς και σφαιροειδής. Οι αλτήρες που διασώθηκαν από την αρχαιότητα έχουν βάρος 1.610, 1.480 ή 2.018 ή ακόμη και 4.629 γραμμάρια. Ανάλογα λοιπόν με τη σωματική τους διάπλαση, οι άλτες χρησιμοποιούσαν και τους κατάλληλους αλτήρες. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι αλτήρες που έχουν μεγάλο βάρος, κατά πάσα πιθανότητα ήταν αναθυματικοί. Γνωρίζουμε επίσης, ότι κατά την εκτέλεση του άλματος, η χρήση των αλτήρων δε ήταν υποχρεωτική. Οι αλτήρες χρησιμοποιούνταν από τους αθλητές όχι μόνο στο άλμα, αλλά και για να γυμνάσουν τα χέρια, τους βραχίονες και τα δάχτυλα, (η λεγόμενη αλτηροβολία) όπως δείχνουν διάφορες απεικονίσεις σε αγγεία. Το άλμα, το οποίο ήταν πάντα εις μήκος, πιθανόν να ήταν απλό, διπλό ή και τριπλό. Σύμφωνα με μαρτυρίες που υπάρχουν κατά τη διεξαγωγή του άλματος παιζόταν αυλός και η μουσική βοηθούσε καλύτεα τον άλτη να αποκτήσει ρυθμό στις κινήσεις του.

Λεπτομέρειες
Είδος Μετάλλου	Ασήμι